سلام
خواستم ياداوري کنم که " زيرا خداوند آنقدر جهان را محبت کرد که پسر يگانه خود را فرستاد تا هر که به او ايمان آورد هلاک نگردد بلکه حيات جاودان يابد. زيرا خدا پسر را به جهان نفرستاد تا جهانيان را محکوم کند بلکه فرستاد تا بواسطه او نجات يابند. هرکه به او ايمان آورد محکوم نميشود اما هر که به او ايمان ندارد هم اينک محکوم شده است زيرا به نام پسر يگانه خدا ايمان نياوره است. و محکوميت در اين است که نور به جهان آمد اما مردم تاريکي را بيش از نور دوست داشتند چرا که اعمالشان بد است ! زيرا هرکه بدي را به جا آورد از نور نفرت دارد و نزد نور نميآيد مبادا کارهايش آشکار شده رسوا گردد [نيشخند] اما آنکه راستي را عمل مي آورد نزد نور ميآيد تا آشکار شود که کارهايش به ياري خدا انجام شده است. " ( يوحنا 3 : 16 - 21 ) [گل]
اما خدا محبت خود را به ما اينگونه ثابت کرد که وقتي ما هنوز گناهکار بوديم مسيح در راه ما مرد ( روميان 5 : 8 )
زيرا مزد گناه مرگ است اما عطاي خدا حيت جاويدان در خداوند ما عيسي مسيح است. ( روميان 6 : 23 )
او ( عيسي ) خود کفاره گناهان ماست و نه گناهان ما فقط بلکه گناهان تمام جهانيان نيز ( اول يوحنا 2 : 2)
اما به همه کساني که او (عيسي) را پذيرفتند اين حق را داد که فرزندان خدا شوند يعني به هرکه به نام او ايمان آورد ( يوحنا 1 : 12 )
زيرا هرکه نام خداوند را بخواند نجت خواهد يافت ( روميان 10 : 13)
اما اينها نوشته شد تا ايمان آوريد که عيسي همان مسيح پسر خداست و تا با اين ايمان در نام او حيات جاودان داشته باشيد ( يوحنا 20 : 31)
عيسي فرمور : هان بر در ايستاده ميکوبم . اگر کسي صداي من را بشنود و در را به رويم بگشايد به درون خواهم آمد و با او همسفره خواهم شد و او با من ( مکاشفه 3 : 20)
[گل]